Vanmorgen gaan we na de was en een bakkie op pad, we hebben gisteren gehoord dat er twee cruiseboaten zouden komendus opzoek. We vliegen de hol weer af richting stad maar ik wil naar het noorden na een heleboel wegen komen we bij een rotonde en ik laat mijn gevoel erop losen rijden langs de kust naar het noorden. Na een km of 8 zegt Tonia als je kkan keren zou ik dat maar doen maar ik ken mezelf en blijf geloven. Na 10 km eindigd. De 88 waar we op reded in het dorpje Port Chalmers en Ie daar liggen twee cruiseschepen waarvan er een de Volendam heet en Rotterdam als havennaam heeft. We lopen wat rond maar er word hier alleen veel hout verscheept dus we zijn zo weer weg. We parkeren de auto voor $5 een hele dag want we gaan even wat anders doen, eerst gaan we de stad weer in en zoeken een Subway op en doen ons tegoed aan een broodje met wat te drinken. Als we later bij het staion komen kopen we voor $168 twee kaarten voor de trein naar Pukerangi. We nemen plaats in treinstel S en zitten tegenover twee Kiwi's. Het is een boebeltje en je krijgt uitleg over wat en hoe en na 52 km in 1 3/4 uur komt hij na een prachtige rit in Pukeranki aan. We staan op het perron schieten wat foto's terwijl de machinist de lock aan de andere kant zet. Op de weg terug word de film in de andere richting teruggedraaid. Om half zeven stopt hij weer in een van de mooiste stations die wij hebben gezien en stappen ook wij uit. We lopen de stad in en gaan op zoek nnar Etrusco een Italiaans restaurant we lopen op de goede straat maar zien dat de nummering oploopt en omdat de straat de Moray Place in een cirkel rond het centrum loopt nemen we een doorsteek om snel op nummer 8a te zijn. Wat later blijkt dat waar wij aan de doorsteek zijn begonnen staan we na 20 minuten precies aan de overzijde, waar we aan de doorsteek begonnen hield n.l. De nummering na 490 op en begon aan de overzijde van de straat bij 2 . We eten heerlijk en het is een supertent met een vriendelijke eigenaresse. Als we onze schuld hebben voldaan lopen we weer naar het station en halen de auto op waar we weer mee over de bult naar ons stekkie rijden, als we tijdens het rijden in de zijstraten kijken is San Francisco er niets bij de stijgingen zijn enorm. Terug op het nest schrijf ik dit epistel en geniet er voor een tweede maal van.